Ερωτας Ορφανος...

Εξω ολοι οι δρομοι με αδειες αγκαλιες να ειναι..
και εγω εδω ορφανος απο ερωτα που χαθηκε στον δρομο..
ο ηλιος νικημενος απλωνει τις ακτινες του πανω στους αξιους μονο εραστες..
παντα για παρεα εχω τη μοναξια μου και ο πιθανοτητες για εναν ερωτα να ειναι μηδεν..
τα χειλη μου πινουν λαιμαργα τον πυρετο της σαρκας της καθως κοιταζω παλι στα κρυφα το προφιλ της...
και σαν να ασελγω ασυστολα πανω στα ραγισμενα μου πληκτρα ειμαι..
δακρυσμενος ειμαι και σου γραφω παντα με παρεα πινοντας λιγο  κρασι..
αποφασισμενος να μην σου ξαναγραψω Μαγισσα μου..
και τα χερια μου να αργοπορουν πανω στο τετραδιο μου που σου γραφω προχειρα...
η ζωη μου ενα ναυαγιο να ειναι και εγω σαν ενας ναυτικος χαμενος..
με καθε μου βημα να ειναι μετεωρο..
φορτωμενος με ονειρα να ειμαι μα ειμαι μονος μου..
ντυνομαι με ψιθυρους μακρινους και με σιωπες περασμενες...
βλεπω οι νυχτες μου ολες αργοπορημενες να ειναι και αυτες..
κλεισε το φως ψιθυριζω στον εαυτο μου..
δραπετευει παλι γυμνη η Μαγισσα μου μεσα απο τη ζωη μου...
Ε!