Συντηρω της Αναμνησεις μου..

Γραφω καθε νυχτα..
για να συντηρω της πικρες μου αναμνησεις..
τη νυχτα τα γραφτα μου ειναι πιο ζεστα μαζι μου..
ολα τα αρνητικα συναισθηματα μενουν περισσοτερο καιρο μεσα στη μνημη μου..
το γραψιμο μου δεν ανεχεται ηθικολογιες και τα απομειναρια απο της πικρες μου δεν σβηνουν ποτε..
κατι νυχτες ομως σε ενα κενο σιωπης σε θυμηθηκα παλι ..
ξερω δεν υπαρχει μελλον στης ευαισθητες ψυχες..
εκλαιγα κρυφα και συχνα οταν μου μιλουσες ισως για αυτο δεν αντεξες και εφυγες για παντα απο κοντα μου..
τωρα τα κρυφα μου ονειρα φανερωνονται σιγα σιγα και δειλα..
παντα αυτη η δυναστης μοιρα επιβαλλει με πλαγιους τροπους τη θεληση της..
την ωρα που ο αερας εξω χαιδευε αναλαφρα τα φυλλα απο τα δενδρα εφυγες..
εφυγες χωρις να πεις μια λεξη..
τωρα μονος οπως παντα εδω  χειμωνα καλοκαιρι δεν ονειρευομαι τιποτα..
μεγαλωσα πια..
ισως μου λες ομως γιατι γραφω..
μα σου λεω γραφω..
για να συντηρω της αναμνησεις μου..
Ε!