Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

η Μπαλαντα ενος Φυλακισμενου...


Οταν περασα το κατωφλι της αθλιας φυλακης

ηταν ενα βραδυ θλιμμενο με βροχη..
και η ψυχη μου πονουσε μεσα μου πολυ..

το σκοταδι εδω πανω πηχτο και σαν αραχνη επλεκε στα ματια μου ενα πελωριο ιστο..
και καθως εκει ο δεσμοφυλακας ξεκλειδωνε την πορτα του κελιου μου με εναν ηχο φριχτο
μεσα μου εκλεγα με πονο δυνατο..

με πεταξαν μεσα και τα δακρυα της μαυρης ψυχης μου σαν καταρρακτες κυλουσαν στο τσιμεντο το λερο..
οι τοιχοι του κελιου μου λιγδιασμενοι χωρις ουτε
παραθυρο μικρο..
σαν το σκουλικι σερνουν κατω με το κορμι μου και ο εαυτος μου θλιμμενος..
και οταν τολμησα κραυγη απογνωσης να βγαλω
με βασανισαν οι αλητες επι ωρες γυμνο..
με τις αγκραφες και της ζωνες σαν μαστιγιο δυνατο..
θα βλαστημησεις σημερα το γαλα που ηπιες και θα γλυψεις το αιμα απο κατω απο το τσιμεντο το σιχαμερο...
μα δεν βλαστημησα το γαλα γιατι ειναι για μενα ιερο..
 πανω ομως στο πονο μου εκανα σταυρο ..
και βαφτισα το αιμα μου μεταλαβια και το εγλυψα απο το τσιμεντο το λερο..
να προσταυτευσω  μονο τον ιησου χριστο..
και ας με τα ταπεινωναν για αυτο..

 μονος μου μετα στο θεο μου μεσα σε κλαμα προσευχομουν να πεθανω για να λυτρωθω απο το μαρτυριο τους αυτο το φοβερο..
μα δε με ακουγες κανενας εδω μεσα που με ειχαν πεταξει οι αλητες με μισος δυνατο..
και στα πληγιασμενα σωθικα μου μερα με τη μερα θεριευε το κακο.
οι ματωμενες πληγες μου πεταγανε φωτιες και ο πονος μου αβασταχτος πολυ.
η πικραμενη μου ψυχη και η γλωσσα μου στεγνη απο διψα και το στομα μου πεινασμενο σταλαζαν φαρμακι ποταμο..
οι αλητες να μην αντεξω αλλο ηθελαν μεσα στο πονο και στο κολαστηριο αυτο..
 ηθελαν για να το ριξω στη πρεζα για να ζησω ενα ονειρο απατηλο..
μα εγω στο θεο μου  παλι με κλαμα προσευχουν να με γλυτωσει απο αυτο το μεγαλο κακο.
με γλυτωσε και τον ευχαριστω για το καλο με ενα ταμα μου βαρυ και δυνατο..
τωρα στο προαυλιο καμαρωτος και περηφανος για μενα περπατω.
και ολοι με δειχνουν φωναζουν δυνατα και λενε

το Ε! ειναι καθαρο..
μα επιτελους μετα απο τοσο καιρο ερχεται η μεγαλη μου μερα που θα αποφυλακιστω..
με ανειπωτη χαρα την περιμενω πως και πως για να βγω δυνατος..
να αντικρισω πρωτα τα δικα της ματια θελω και ζητω..
μα και ολο το γαλαζιο ουρανο..!
Ε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου